De jongste van de twee uitvreters zit mokkend tussen de bank en de vensterbank in. Zijn verwilderde en tikkeltje onhandelbare pruik steekt net boven de bank uit. Ik kan hem nog net zien vanuit de keuken. Ik kan een kleine grinnik niet onderdrukken, maar probeer toch wat strengs de kamer in te slingeren. Voor ik dat kan doen hoor ik nog een keer ‘Nee, ik wil niet eten!’ mijn kant op komen. Vol emotie dat tweejarige stemmetje.
Zijn zus zit bij mij aan de keukentafel het schouwspel gelaten te aanschouwen. Het lijkt haar allemaal wat lang te duren, want zij heeft juist wel zin om te eten. Sinds kort heeft ze de kant en klare Olvarit maaltijden, of welk merk dan ook, weer ontdekt en aangezien er hier ook veel van glutenvrij zijn en ze mooi snel en zonder gezeur wat nieuwe smaken kan (her)ontdekken, zijn deze toegevoegd aan de wekelijkse diner-carrousel. Wel bij voorkeur koud (!), dus koken wordt zo echt een fluitje van cent. Het doet soms wat pijn aan mijn kook-hart. Al is het ook wel makkelijk wanneer ik in m’n uppie in huis ben met die twee oermensjes.
Vanavond staat er linzen, wortel en rundvlees op het etiket en ik schep de brei voor de vorm nog even over in een bakje. Ze lepelt het in no-time op en wil dan ook nog wel wat proeven van de quinoa die ik haar inmiddels onder protest aangeschoven broertje (het was toch wat saai alleen daar naast de bank) heb voorgeschoteld. Die zijn maaltijden liever wel warm geserveerd krijgt. Ze wil enthousiast proeven, want ik heb haar net wat uitgelegd over smaakpapillen, een tip van de sous-chef (die zelf ergens in een restaurant aan haar eigen smaakpapillen werkt). Aan haar ogen te zien tijdens mijn relaas daarover heb ik daarmee een eerste zaadje gepland want ze komt er na wat happen lauwwarme quinoa meteen op terug ‘Ik heb geproefd met mijn tong papa!’
Ondertussen is de kleinste flintstone gestopt met lepelen uit zijn bakje en zit er wat nors naar te kijken, alvorens hij het met een duw naar het midden van de tafel sjoelt. Toch een overwinning die paar happen. Daar zag het net niet naar uit. Die heeft liever iedere dag pizza.
Woordenchef. 