Vuur leerde hij me maken
In zijn huis, zijn canvas
Zijn domein
Ergens in Frankrijk
Maakte me nog niet druk
Om wereldse zaken
Fijn was gewoon fijn
Soms mis ik wat ik niet ken
Alsof ik mede door hem
Iets, iemand ben
Eerst kranten onderop
Snel fikken
Dun hout daarna, goed mikken
Grote blokken dichtbij
Opwarmen al
Knetteren, knisperen
Warmte vooral
Soms verlang ik
Naar zijn onbekende advies
Over die wereld
Die volwassen dingen
Veel te bespreken
Toen geen besef, niet echt
Van dat verlies
Nieuwsgierig of hij zou genieten
Van mijn kids die zingen
Kletsen, nu al uitgesproken
En of ik het ze wel goed leer
Dat fikkie stoken
Starend in de vlammen
Tijdloos betoverend
Verbonden in de tijd
Die wereld veroverend